maandag 26 mei 2008

Zomerdromen

Ze zegden beiden hun baan op, verhuurden hun huis, gaven een knallend afscheidsfeest, verscheepten hun stoere camper naar Afrika, en volgden zelf een paar weken later. Een jaar lang gaan ze genieten van avontuur, natuur, cultuur en elkaar. Onlangs maakten onze kennissen hun droom waar.



Rondom elke vakantie in het buitenland bekruipt me het gevoel: wat als we hier een tweede 2d vestiging openen? De naam hebben we al mee! Midden in de warme heuvels van Zuid-Italië. Of direct gelegen aan een blauw Zwitsers meer. Of toch liever op een van de zuidelijke eilanden. Niet naar Frankrijk, want de Fransen zijn zo stug. Of toch maar wel, het land is zo prachtig. Uiteraard met woonhuis erbij, want dan willen we graag elke ochtend op ons terras wakker worden met een verse café au lait. Ik maak vast makkelijk contacten, ik houd van buitenlandse gerechten, en de taal heb ik zo onder de knie. Wat kan me gebeuren! Internet maakt de communicatie makkelijk, dus ik blijf elke dag gewoon in contact met mijn collega’s hier, en natuurlijk met familie en vrienden. Om snel voor een tientje of zes weer even naar Nederland te kunnen, moet er natuurlijk wel een vliegveld in de buurt zijn!

Enkele weken na thuiskomst dringen de bezwaren zich aan me op. Kan ik mijn familie wel lang missen? Wanneer houden we dan de jaarlijkse BBQ bij 2d? En vooral, waar? Hebben ze er ook hagelslag binnen handbereik? Is er een alternatief voor de HEMA? Mis ik het samenspel niet van vorm en tekst? Een zin als ‘Niets dan lof!’ laat zich in het Nederlands makkelijk op twee manieren uitleggen. Maar hoe maak je zo’n kwinkslag in het Grieks?

Onlangs wees onderzoek uit dat de meerderheid van emigranten binnen enkele jaren weer veilig terug is in Nederland. Eenzaamheid is daarbij een van de belangrijke argumenten. Is de werkelijkheid dan toch minder mooi dan de droom? Vooralsnog dromen Huub en ik lekker verder. We zitten lekker waar we zitten. En dat bord ‘Te koop’ in de voortuin van ons kantoorpand geldt dan ook NIET voor 2d, maar voor onze buren. Het is maar dat u het weet.

Ank Klis