zondag 19 december 2010

Witte kerst

Prikkelend engelenhaar
Engelenhaar wordt gemaakt van glasvezel. ‘Ben er dus voorzichtig mee, want het kan vervelend prikken aan je handen’, waarschuwde mijn moeder mijn zus en mij tijdens het versieren van de kerstboom. Onze creativiteit werd mateloos geprikkeld door het prachtige materiaal. Daar deed de sprookjesachtige naam nog een schepje bovenop.
Tien minuten later was de fascinatie over en zat mijn zus met een pincetje (en een pruillip) de minuscule glasvezeldeeltjes uit haar vingers te plukken.
We hoopten dat de felbegeerde gekleurde kerstlampjes na deze tegenvaller er nu wél zouden komen. Onze goede argumenten ten spijt (ze zijn echt niet duur; bij die, die, en die hebben ze ook en het is echt heel heel erg mooi; de oude branden niet allemaal meer), mijn ouders waren onverbiddelijk. In hun huis géén gekleurde lampjes.

Nu, zo’n 40 jaar later, zijn de smaken bijgesteld. Mijn ouders willen nog steeds geen gekleurde lampjes in hun boom, maar genieten wel voluit van de kleurenpracht van de lichtjesroute in Eindhoven. In mijn boom kan ik geen engelenhaar meer zien en ik begrijp beter dan ooit waarom we geen gekleurde kerstlichtjes mochten. Ik ga al jaren ook voor een stralend witte kerst. Ik omgeef me immers het hele jaar al met een explosie van kleur; nu even niet. Mocht het buiten geen witte kerst worden, dan geniet ik er in elk geval binnen van. Overigens zonder dat ik naalden hoef te rapen, want alternatieven voor een prachtige kerstboom zijn er genoeg!

Fijne feestdagen!
Ank Klis