Al heel jong ontdekte ik het plezier van lezen. Opgekruld in een hoekje van de bank las ik elk boek in een ruk uit. De avonturen van Wipneus en Pim, spannende verhalen van Pinkeltje, het kattenkwaad van Saskia en Jeroen; ik kon er geen genoeg van krijgen. Wat er om me heen gebeurde, deerde me niet; de verwachtingsvolle openingszinnen namen me direct mee naar een andere wereld. Nog een pagina, nog een, nog een en nog een. Na uren rustig lezen, bereikte ik uiteindelijk bijna haastig de laatste pagina. Met de prachtige ontknoping als beloning.Het is een goed boek als je op dat moment een gevoel van heimwee hebt.
Ik gun me voortaan helaas minder vaak de tijd om aan een dikke pil te beginnen. Sneller blader ik door een vakblad, een verhalenbundel, een pocket, een tijdschrift. En/of ik blader op internet. Ja, en/of. Want dat blijkt een prima combinatie. Bladerend door de papieren pagina’s stuit ik al snel op iets waar ik nieuwsgierig naar ben. Om vervolgens het internet af te struinen en van het ene interessante in het andere te vallen. Nog een pagina, nog een, nog een en nog een. Na uren rustig lezen, ben ik regelmatig aangenaam verrast en heb ik meestal gevonden wat ik zocht. Je schrijft als het ware je eigen boek, met het gewenste einde voor ogen.
Ik bereik echter nooit die laatste pagina. De prachtige ontknoping ontbreekt. De beloning is er echter wel: het gevoel dat je ook online nog heel veel moois kunt ontdekken!
Morgen? Dan blader ik in elk geval weer verder. Online en offline.
Ank Klis
PS Over belonen gesproken: wie ontvangt onze beloning ter gelegenheid van onze jubileumactie?
